Σταρκ, Γιοχόννες

(Stark). Γερμανός φυσικός (Σίκενχοφ, Βαυαρία 1874 - Τράουνσταϊν, Βαυαρία 1957). Καθηγητής της φυσικής αρχικά στις ανώτερες τεχνικές σχολές του Αννόβερου (1906) και του Άαχεν (1909) και κατόπιν στα πανεπιστήμια του Γκράιφσβαλντ και του Βύρτσμπουργκ. Το 1922 αποσύρθηκε από τη διδασκαλία. Το 1919 τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ για την ανακάλυψη της δράσης ενός ηλεκτρικού πεδίου επί των γραμμών του ‘φάσματος· το φαινόμενο αυτό ανακαλύφτηκε επίσης και μελετήθηκε ανεξάρτητα από τον Ιταλό φυσικό Αντόνιο Λο Σούρντο και αναφέρεται με το όνομα φαινόμενο Σ. - Λο Σούρντο. Ο Σ. πραγματοποίησε επίσης σημαντικές έρευνες επί των διαυλικών ακτίνων και βρήκε ότι είναι ικανές να εκπέμψουν ίδιο φως όταν βρίσκονται υπό μορφή ιόντων. Αυτός ανακάλυψε ακόμα το φαινόμενο Ντόπλερ επί των διαυλικών ακτίνων και ακριβώς με τη χρήση των ακτίνων αυτών ανακάλυψε το φαινόμενο Σ. - Λο Σούρντο. φαινόμενο Σ. - Λο Σούρντο. Το φαινόμενο Σ. - Λο Σούρντο συνίσταται στο ότι οι γραμμές του φάσματος εκπομπής ενός δεδομένου αερίου, που υποβάλλεται σ’ ένα έντονο ηλεκτρικό πεδίο, υποδιαιρούνται σε περισσότερες συνιστώσες. Το φαινόμενο μελετήθηκε για πρώτη φορά στη σειρά του Μπάλμερ για το υδρογόνο με τα ακόλουθα αποτελέσματα: κάθε γραμμή της σειράς Μπάλμερ αναλύεται σ’ έναν ορισμένο αριθμό γραμμών που λέγονται συνιστώσες. Ο αριθμός της τάξης των συνιστωσών αυξάνει με την αύξηση του αριθμού της τάξης της σειράς. Οι συνιστώσες παρέχουν ένα γραμμικά πολωμένο φως για τις εγκάρσιες παρατηρήσεις σε σχέση προς το πεδίο. Το φαινόμενο μελετήθηκε στη συνέχεια και για άλλα στοιχεία και από αυτό διατυπώθηκε μια πλήρης θεωρία με την οποία προβλέπονται όλα τα φαινόμενα. Το φαινόμενο ερμηνεύεται ως επακόλουθο του γεγονότος ότι κάτω από τη δράση ενός ηλεκτρικού πεδίου, οι τροχιές των ηλεκτρονίων υφίστανται μια διαταραχή. Η ανακάλυψη του φαινόμενου Σ. - Λο Σούρντο απόχτησε μεγάλη σημασία στην ανάπτυξη της κβαντικής φυσικής, παρέχοντας την πειραματική απόδειξη (μαζί με το φαινόμενο Ζέεμαν) του κύρους των μοντέρνων θεωριών επί των ακτινοβολιών.